Deze week moest ik afscheid nemen van oma. Het kwam allemaal wat onverwacht, maar uiteindelijk was het goed. Ze heeft mooi afscheid kunnen nemen van iedereen en ze is op een vredevolle manier van ons heen kunnen gaan.
Graag wil ik ook hier nog eventjes afscheid van haar nemen met volgend tekstje:
De kleine prins, afkomstig van een planeet,
die hij alleen bewoonde met zijn roos, is toevallig op aarde aangeland en heeft
kennis gemaakt met een piloot die wegens een defect aan zijn vliegtuig, een
noodlanding heeft moeten maken in de woestijn.
Na een mooi avontuur is de tijd gekomen om
terug te keren naar daar van waar hij kwam en afscheid te nemen.
Zoals oma klaar was voor haar vertrek, heeft
ook de Kleine Prins er al het vertrouwen in. In het volgende fragment neemt hij
afscheid van zijn vriend, de piloot, en spreekt hem troostende woorden toe.
-
Ik ben blij dat je gevonden hebt
wat er aan je machine mankeerde. Nu kun je naar huis… Zei de Kleine Prins.
-
Hoe weet je dat?
ik had hem net willen vertellen dat de reparatie me, tegen alle verwachtingen
in, gelukt was!
Hij antwoorde niets op mijn vraag maar vervolgde:
-
Ik ga vandaag ook naar huis…
En toen wat bedroefd:
-
Dat is veel verder en moeilijker
Ik voelde wel dat er iets wonderlijks aan het
gebeuren was. Ik sloot hem vast in mijn armen als een klein kindje en toch was
het alsof hij loodrecht weggleed in een afrond zonder dat ik iets aan kon doen…
Zijn blik was ernstig, op de verte gericht:
-
Dus ik heb je schaap en de kist
voor het schaap en ik heb je muilkorf…
En hij glimlachte verdrietig.
Ik wachtte lang. Ik voelde dat hij langzamerhand
warm werd.
-
arm klein kereltje, je bent
geschrokken....
Ja, hij was zeker
geschrokken! Maar hij lachte zachtjes
-
Vanavond zal ik nog veel erger
schrikken…
En weer bekroop mij het gevoel van iets
onafwendbaars. Ik begreep dat ik de gedachte niet kon verdragen die lach nooit
meer te zullen horen. Die lach was voor mij als een bron in de woestijn…
Maar hij zei:
-
vannacht is het een jaar geleden.
Dan staat mijn ster precies boven de plek waar ik verleden jaar gevallen ben.
-
Kereltje, zei ik, is het niet allemaal
een boze droom, je afspraak met de slang en die ster….
Maar hij beantwoorde mijn vraag niet en zei:
-
Het belangrijkste kun je niet zien…
-
Ja, dat is zo…
-
Net als met de bloem. Als je van
een bloem houdt die op een ster woont, dan is het heerlijk om ’s nachts naar de
hemel te kijken, dan zijn alle sterren met bloemen versierd.
-
Ja zeker…
-
Net als met het water. Het water
waar je mij van liet drinken was muziek. Dat kwam door de katrol en het touw..
weet je nog wel… hoe lekker het was.
-
Ja zeker…
-
Je moet ’s nachts naar de sterren
kijken. De mijne is te klein om je te
wijzen waar ze is. Dat is ook beter zo. Voor jou is dan mijn ster één van de
vele sterren. Je zult het prettig vinden alle sterren te bekijken… Alle sterren
zullen je vrienden zijn… En ik zal je nog iets geven.
Hij lachte weer.
-
Och kereltje, kereltje, wat hoor
ik je graag lachen!
-
Dat is juist mijn cadeau… net als
het water…
-
Hoe bedoel je?
-
Voor mensen hebben sterren een
verschillende betekenis. Voor sommige mensen, die veel reizen, dienen ze als
gids. Voor anderen zijn het maar lichtjes. Weer anderen, de geleerden, zien er
grote vraagstukken in. Voor die zakenman die ik ken waren ze van goud. Maar al
die sterren zwijgen. Jij zult sterren
hebben zoals niemand anders ze heeft….
-
Wat bedoel je toch?
-
Als jij ’s nachts naar de hemel
kijkt zal het zijn alsof alle sterren lachen, en omdat ik een ster bewoon en
omdat ik lach.
Als ik vanavond naar de sterren kijk, weet ik
dat jij daar bent oma, op dat ene sterretje dat net iets harder fonkelt dan de
rest. En dan weet ik dat het goed is en denk ik aan al die fijne momenten en
dan ben ik blij dat ik je kleindochter mocht zijn.
Vaarwel oma.
